maandag 22 april 2013

4 Solutions for student retention and persistance


Bij het zoeken naar vernieuwingen of toekomstige projecten op onderwijstechnologisch vlak, kwam ik terecht op volgend artikel “4Exciting Automated Solutions for Student Retention and Persistence” dat een korte omschrijving geeft van 4 tools/apps die kunnen bijdragen om leerlingen/studenten beter te begeleiden, helpen, volgen, bijsturen,… gedurende hun studies.

Het artikel gaat over het feit dat in een rapport van het ACT (American College Testing) van 2012 stond dat er een soort van drop-out is bij studenten tijdens het studeren, namelijk bij een 2-jarige opleiding komt er na het eerste jaar maar 55% terug om de opleiding af te maken. Dit kan afhankelijk zijn van verschillende factoren: de gezondheid, privéleven, levensstijl, zelfbeeld, … Al deze factoren kunnen dus bijdragen of een student zijn opleiding al dan niet afmaakt. Daarom is er een samenwerking ontstaan tussen scholen en verschillende educatieve technologische bedrijven om een oplossing te zoeken voor deze studenten en ervoor te zorgen dat ze toch hun opleiding kunnen afmaken. Het gaat hier dus niet enkel om leerproblemen, maar ook over financiële problemen, medische problemen (zwangerschap), sociale problemen. Voor alle mogelijke oorzaken probeert men een oplossing te vinden. De technologische bedrijven hebben dus programma’s ontwikkeld, die ervoor zorgen dat de school een beeld krijgt (op verschillende vlakken) van de student en zo kan kijken waar er zich problemen vormen, zodat ze deze dan samen kunnen oplossen.

Ik ga hieronder kort weergeven wat de mogelijkheden van de tools zijn, maar voor meer informatie hierover kan je terecht op de websites van de verschillende tools.

1.       Persistence Plus:

Persistence Plus is een tool die gebruikt maakt van een mobiel platform, waardoor het een zeer grote groep mensen kan bereiken, want tegenwoordig heeft de meerderheid van de studenten een Gsm-toestel in zijn bezit. Hoe werkt het? De studenten krijgen via SMS een bericht dat hen er nog eens attent gaat op maken dat ze binnen een bepaalde tijd een test hebben of een opdracht moeten inleveren. De student heeft dan de mogelijkheid om al dan niet te reageren op het bericht. De meeste berichten zijn geautomatiseerd, maar er bestaat ook de mogelijkheid voor persoonlijke interactie.
2.       ProRetenion:

Is een programma dat als doel heeft om zoveel mogelijk informatie over de studenten te vergaren, zodat het eventuele at-risk studenten kan vinden en een drop-out voorspellen. Zo kan er tijdig worden ingegrepen en kan men een drop-out bij die student vermijden. Elke docent, medewerker, … kan gebruik maken van deze informatie, andere studenten beschikken uiteraard niet over deze informatie
3.       MAP-Works:

Een gelijkaardig programma als ProRetention, het gaat eveneens proberen om zoveel mogelijk informatie over de studenten te verkrijgen, om zo toch een beeld te krijgen van wie de mogelijke at-risk studenten zijn en om zo een drop-out te vermijden.

4.       StarFish:

Een programma dat iets uitgebreider is dan de anderen, maar op dezelfde manier werkt. Het werkt volgens het principe van Blackboard, studenten kunnen niet enkel zien wanneer ze ondermaats bezig zijn en de docenten toch bezorgd zijn om hun punten, maar ze kunnen ook via dit platform op een eenvoudige manier individueel communiceren met de docenten en o.a. een afspraak maken voor extra uitleg of dergelijke. Ontvangen van positieve feedback en aanmoediging zorgt voor een verbeterde prestatie.

Pro
Contra
·         Verhogen slaagkansen
·         Verbetering zelfbeeld
·         Snel at-risk studenten opsporen
·         Betere relatie student – docent
·         Sneller hulp krijgen
·         Vermijden van drop-out
·         Privacy
·         Niet iedereen wil geholpen worden
·         Bereik naar studenten is geen 100%
·        

Eigen reflectie:
De programma’s doen ongeveer hetzelfde maar ze kunnen zeker bijdragen tot het verhogen van de slaagkansen van studenten. Daarom denk ik dat het zeker de moeite waard is om eens te proberen en te kijken of het een positieve invloed heeft op de resultaten van de studenten en dan als het effect heeft, het toe te passen op grotere schaal. Zelf heb ik dit soort programma’s nog nooit gezien tijdens mij opleiding, daarom dat dit ook nieuwe voor mij was, maar er bestaan misschien gelijkaardige programma’s die men gebruikt in het onderwijs in België maar waarvan ik niet op de hoogte ben. Ik denk ook wel dat er zeker enkele minpunten aan verbonden zijn, zoals dat niet iedereen geholpen wil worden en dat er toch eigenlijk een stukje van je privacy wegvalt door deze programma’s. Men zegt wel dat de informatie enkel toegankelijk is voor docenten en stafmedewerkers, maar toch denk ik dat sommige studenten dit zelfs al teveel vinden en hierdoor geen hulp willen. Uiteraard heeft men deze informatie nodig om snel te kunnen ingrijpen en hulp te bieden waar nodig, wat dan weer zal resulteren in verhoogde slaagkansen. Het zorgt er ook voor dat de afstand tussen de student en de docent kleiner is en er sneller vragen gesteld kunnen worden en eventuele bijlessen kan regelen. In dit artikel is het vooral van toepassing op hogeschool- en universiteitsstudenten, maar ik denk dat dit zeker ook toepasbaar is in middelbare scholen. Persoonlijk ben ik wel voorstander van dit soort software.

Bronnen:
Artikel: 4 Exciting Automated Solutions for Student Retention and Persistence
by JANIS BEEM on JANUARY 27, 2013







1 opmerking:

  1. op zich vind ik dit heel leuke tools waarvan ik ook nog nooit gehoord had.
    het zijn vaak verder uitgewerkte tools die nu ook al op smartschool of leerlink bestaan.

    De negatieve kanten kun je wegwerken door bijvoorbeeld te eisen dat alle studenten een bepaalde account aanmaken wanneer ze zich inschrijven. zodoende kun je de bereikbaarheid van je studenten optrekken. (de studenten kunnen inderdaad kiezen om al dan niet te reageren)

    je ander negatief aspect kun je misschien aanpakken door tussenpersonen. In België hebben de leerkrachten niet zo maar inzage in het dossier van de leerlingen. zij moeten zich daartoe wenden tot het CLB of de studentenbegeleider. Deze persoon is in de regel getraind om om te gaan met (probleem-)jongeren. velen van hen zijn sociaal werker of psycholoog.

    deze studentenbegeleider geniet vaak het vertrouwen van de leerlingen omdat de leerling weet dat wat hij/zij aan die begeleider vertelt, vertrouwelijk blijft. leerlingbegeleiders beslissen zelf wat ze al dan niet doorgeven aan leerkrachten (hetzij spontaan, hetzij op aanvraag).

    een dergelijk systeem zou goed kunnen werken op een unief. zeker wanneer deze begeleiders dan 'gespecialiseerd' zouden zijn in sociale problematiek en psychologie.

    misschien wordt daardoor de afstand tussen docent en student weer wat groter, maar eerlijk gezegd hoeveel profs kennen hun studenten (kun je dat ook verwachten wanneer ze aula's hebben van 100 tot 250 studenten).
    het zal waarschijnlijk een beetje varen zijn tussen Scylla en Charibdis: geen van beide situaties is perfect.

    BeantwoordenVerwijderen