Tijdens mijn zoektocht naar een
artikel voor het vak “onderwijstechnologie” kwam ik terecht bij een artikel
over “embodied learning”, namelijk “Superhelden Eiland, een embodied
learning game van Waag Society”.
“Embodied
learning” betekent letterlijk “leren met je lichaam”. Dit is niets nieuws
voor ons. We doen dit namelijk al vanaf de kindertijd. Kinderen die
bijvoorbeeld aan het spelen zijn op een klimrek zijn ook aan het leren.
Bovendien is ook al langer bekend dat cognitieve processen als leren, taal
gebruiken en herinneringen ophalen, afhangen van waarnemingen van het lichaam. In
het onderwijs ligt de nadruk vooral op kennisontwikkeling door het gebruiken
van je hoofd. Uit onderzoek is gebleken dat het ervaren met je hele lichaam, en
daarmee het ontwikkelen van competenties, uiteindelijk een veel effectievere
manier van leren is. De leerstof blijft beter hangen bij kinderen (en bij
volwassenen) als het gekoppeld is aan een gerelateerde beweging. Zo onthoudt
een kind een verhaaltje beter als ze het met speelgoed naspeelt dan het
verhaaltje twee keer te lezen. De mogelijkheden die technologie vandaag biedt,
geven een heel andere dimensie aan het leren met je lichaam, bijvoorbeeld een
kinect, waarbij geen controller gebruikt wordt om spelletjes te spelen, maar je
eigen lichaam.
In dit artikel vertelt Jelmer de
Maat over zijn nieuwste Kinect-game. Jelmer de Maat werkt voor het Creative
Learning Lab van Waag Society. Het
Creative Learning Lab kijkt naar de
rol van creatieve technologie in het onderwijs en de invloed ervan op
leerprocessen. Het CLL ontwikkelt dus
creatieve toepassingen van nieuwe technologie voor het onderwijs. De bedoeling
was dat Jelmer de Maat een werkbaar concept en prototype van een Kinect-game
moest opleveren. Het concept heet “Superhelden Eiland” en is een educatief
spelpakket. In het artikel vertelt Jelmer de Maat kort even over het nieuwe
spel: “Het
eiland is een omgeving waarin de kinderen hun eigen superheld hebben, die ze
ontwikkelen door het spelen van kleine spellen op het eiland. Terwijl met het
spelen van de spelletjes de superheld ontwikkeld wordt in vaardigheden en
uiterlijk, ontwikkelen de kinderen zichzelf op educatief gebied. Doordat de
spellen gebruik maken van bewegend leren zouden de kinderen de stof beter en/of
sneller kunnen oppakken, volgens de hypothese van “embodied learning”.”
Een meerwaarde van “embodied learning” is dus de combinatie
van het fysieke met de theorie. Leerlingen onthouden de theorie namelijk beter
wanneer deze gekoppeld is aan een beweging. Ook zorgt “embodied learning” ervoor dat leerlingen een tekst beter begrijpen.
Wanneer een leerling leest, worden in de hersenen de gebieden actief die
verantwoordelijk zijn voor de bijpassende beweging. Beweging bij het lezen
helpt dus om bijvoorbeeld een tekst te begrijpen. Bovendien daagt “embodied learning” leerlingen uit tot
samenwerken en creativiteit. Verder worden de leerlingen via “embodied learning” meer betrokken bij de
lessen. Door deze manier geraken de leerlingen ook meer gemotiveerd. Bovendien
is ook de visualiteit een meerwaarde van dit soort leren. Wel moeten de
leerkrachten het spannend genoeg houden. De leerkrachten moeten de oudere
leerlingen namelijk ook blijven boeien. Een spel spelen over leerstof die je al
lang geleden geleerd hebt, is natuurlijk veel minder spannend. Men moet de
inhoud dus blijven updaten. Ook het vinden van tijd en plaats in het bestaande
programma van de scholen is een uitdaging. Verder moeten de scholen ook de
nodige middelen ter beschikking hebben.
Naar mijn mening, vind ik “embodied learning” wel interessant. Ik
ben het er mee eens dat het ervaren met het hele lichaam een betere manier van
leren is. De leerlingen zijn meer betrokken bij de les, waardoor ze meer
gemotiveerd zijn en bij bepaalde spellen moeten leren samenwerken. Toch vraag
ik mij wel af of dit soort leren op alle schoolvakken toegepast kan worden. Ik
heb verschillende voorbeelden gevonden van lichamelijke spellen over taal,
wiskunde, chemie, fysica en aardrijkskunde. Maar wat gebeurt er met de andere
schoolvakken? Verder heb ik voornamelijk voorbeelden gevonden van spellen die
in het basisonderwijs toegepast worden.
Bibliografie:
Keyset, M. (2013). Embodied learning installatie daagt leerlingen uit tot samenwerken en
creativiteit. [ONLINE] geraadpleegd op 26/04/2013 via:
http://waag.org/nl/nieuws/superhelden-eiland-een-embodied-learning-game-van-waag-society
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenBeste Joke,
BeantwoordenVerwijderenIk vind dit een bijzonder boeiende invalshoek. Ik heb namelijk de indruk dat vele jongeren al moe zijn door het hangen op hun stoelen, uur in uur uit. Hen fysiek actief aan het werk zetten lijkt mij een zeer interessante piste, zowel voor diegenen met concentratieproblemen als voor de rustigere leerlingen. Zelf vind ik lessen in de trant van workshops altijd veel boeiender, dan hoorcolleges waar de tijd traag voorbij kruipt.
Net zoals jij en Evert, maak ik mij echter zorgen over de praktische realisatie ervan. Ik denk bijvoorbeeld aan één van mijn stageklassen die deze methode zeer zeker zou kunnen gebruiken, maar waarbij het in de huidige setting niet zou lukken: 22 leerlingen en een piepklein lokaal, in die mate dat zelfs relatief eenvoudig activerende werkvormen zoals groepswerkjes niet haalbaar waren. Hoogstens zou dit in het kader van een project lukken, maar niet in de gewone regeling.
Verder vraag ik mij ook af welke soorten nieuwe technologieën hier dan allemaal voor nodig zijn? Zijn deze beschikbaar en niet te duur?