zondag 31 augustus 2014

De invloed van innoverende MOOCs op het toekomstig onderwijs

Tegenwoordig lees je steeds meer over een nieuwe methode van e-learning, namelijk MOOCs (Massive Open Online Courses). Verschillende experts, zoals Roland Legrand en George Van der Perre hebben het dan over de mogelijkheden van MOOCs en de uitdaging om deze nieuwe, nog te perfectioneren, leermethode te gaan implementeren in ons soms wat vastgeroeste onderwijssysteem.

Maar is deze nieuwe online leermethode inderdaad een ‘krachtig instrument voor levenslang leren’ zoals nu wordt beweerd? Gaan mensen en organisaties er gebruik van maken? Zijn er economische voor- en/of nadelen aan verbonden?  Kan het een positieve invloed hebben op het milieu? Zullen deze MOOCs in de misschien niet zo verre toekomst het klassieke ‘face-to-face’-onderwijs van het podium duwen of kunnen ze samengaan, hand in hand? Als men deze vragen niet kan beantwoorden kan men MOOCs ook niet op een oordeelkundige manier implementeren.  Eén ding is alvast zeker: als MOOCs hun weg gaan vinden naar het brede publiek en meer bekendheid zullen verwerven dan zal het toekomstig onderwijs er heel anders gaan uitzien.

Breek uit dat isolement


Belangrijk in het verhaal is dat MOOCs Massive Open Online Courses zijn, m.a.w. ze zijn gratis en bijgevolg toegankelijk voor iedereen. Wat hun anders maakt dan de bestaande online leermodellen is dat de lessen vaak interactief zijn en dat de student wordt aangemoedigd om actief met de leerstof bezig te zijn via discussiefora, toetsen, online vergaderingen, video’s, blogplatformen, … Voor de ‘sociale media - student’ van vandaag is dit laagdrempeliger dan wanneer je in een vol auditorium het woord moet nemen wanneer je de leerstof wil bespreken.  Maar toch moeten we ons ook afvragen of een student wel de zelfdiscipline zal kunnen opbrengen om thuis actief online te gaan leren.

In het artikel ‘‘Blended learning’ houdt ons onderwijs relevant‘ benadrukken experts dat het wel belangrijk is om een studiegroep te hebben wanneer je een MOOC volgt, omdat zo een groep motiverend werkt en iedereen verplicht om mee te blijven leren. Bovendien verlies je zo niet het sociale gebeuren van samen te studeren. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat online leren zonder tijdschema, afspraken of discipline meestal de mist in gaat en cijfers tonen ook aan dat er bij MOOCs gemiddeld slechts 10 tot 15 procent studenten slagen.

Leren we echt?


Volgens Professor Pierre Dillenbourg, MOOC-pionier in Europa, zijn de lage slaagcijfers geen probleem. Hij is van mening dat de studenten die een MOOC niet afmaken wel de voor zichzelf relevante informatie er hebben uitgehaald en dus daarom niet verder doen. Maar is dit echt zo? Of is er gewoon nog een grote ‘drop out’-graad doordat er nog te weinig ondersteuning is in het huidige MOOC-model en doordat de MOOCs toch nog steeds redelijk ‘schools’ opgebouwd zijn?
In tegenstelling tot Professor Dillenbourg baart het lage slagingspercentage me wel zorgen en ben ik er niet van overtuigd dat studenten stoppen omdat ze alle info hebben verzameld die ze nodig hebben. Integendeel, volgens mij stoppen ze omdat ze met de leerstof nog niet voldoende meteen aan de slag kunnen. Er is nog onvoldoende een uitdaging. MOOCs moeten nog actiever toegepast worden zodat die studenten in een later stadium in het leerproces de verzamelde info kunnen gaan toepassen om zo ‘drop-outs’ te verminderen.   

Roland Legrand droomt ervan dat MOOC-studenten in de toekomst door een team van experts begeleid zullen worden in hun leerproces en dat er zal afgestapt worden van het model waarbij één ‘alwetende’ professor een vaste online cursus aanbied. De mogelijkheden zijn er alleszins en het team van experts kan gebruik maken van het web en de vele Online Open Source programma’s om de MOOCs mee te ondersteunen.
We kunnen dus evolueren naar een mengvorm waarbij de leerkrachten of professoren verwijzen naar nuttige MOOCs, waarbij die nog steeds gecombineerd worden met korte hoorcolleges om duiding te geven, groepsessies om het geleerde te bespreken, en begeleiding door verschillende experts.

Reflectie



Dat de MOOCs een nieuwe leermethode bieden staat buiten kijf, maar of ze in hun huidige vorm echt goed toepasbaar zijn in het onderwijs is nog de vraag. Universiteiten beginnen ze steeds meer aan te bieden, wat uiteraard een positieve evolutie is. Maar het invoeren om het in te voeren is natuurlijk niet de juiste optie. Men moet beter nagaan op welke manier MOOCs de onderwijsdoelen kunnen helpen realiseren op de meest efficiënte manier. 


Bronnen


Gepost door op
Labels: , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)